|
ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ ، ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻮﻯ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻯ
ﺭﺍﺩﻳﻮ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺮﻩ ..
ﻭﻗﺘﻲ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﻧﻤﺮﻩ ﺑﺎﻻﻯ ﺩﻩ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ
ﻓﻘﻂ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ ...
ﻭﻗﺘﻰ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ پرﺳﺘﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﻨﺠﺸﮏ ﺷﺎﺩ ﺗﺮ ..
ﺭﻧﺠﻴﺮ ﻋﻤﻮ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺑﺎﻑ ﺭﻭ ﻣﺎ ﻣﻴﺒﺎﻓﺘﻴﻢ ...
ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻃﻮﻕ ﺯﺭﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺧﺮ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ .
ﺑﻼ ﻧﺼﺒﺖ ﻧﺠﻴﺒﺎﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﻭﻗﺘﻲ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻡ , ﺳﺮﺷﺎﺭﺗﺮ, ﮔﺴﺘﺎﺧﺘﺮ ،
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻡ "
ﺭﺍﺳﺘﻰ ﭼﻰ ﺷﺪ ؟
ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻰ ﺧﺎﻃﺮﻩ ،ﺣﻴﻒ
ﻫﻤﻴﻦ ...
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
